Κυκλοφόρησε το 2010 και υπάρχει

Κυκλοφόρησε το 2010

Σελίδες 42.

ISBN: 978-960-92850-1-8

Κυκλοφορεί σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία

Αν το θέλετε υπογεγραμμένο

επικοινωνήστε μαζί μου

στέλνοντας email εδώ

Μπορείτε να το ζητήσετε και να σας σταλεί με email σε pdf

..και αν θέλετε, δεν είναι υποχρεωτικό,

κάνετε donate 1 ή 2 euro

εδώ

↓

Ευχαριστώ!

Η μυρωδιά του καμένου ξύλου στο τζάκι νότιζε ελαφρά το χώρο που λόγω του χαμηλού φωτισμού έδειχνε μεγαλύτερος.

Το βαθύ κόκκινο χρώμα στις κουρτίνες και οι ανοιχτότερες αποχρώσεις του στα χαλιά και στις ταπετσαρίες συμπλήρωναν το φροντισμένο περιβάλλον.

Ο κύριος Δημήτρης Χρήστου ήταν καθισμένος στην αναπαυτική μπερζέρα στη μέση του ευρύχωρου λίβινγκ ρουμ του ισογείου της βίλας του στην Κηφισιά.

Η τηλεόραση ήταν ανοικτή και ο εκφωνητής παρουσίαζε το δελτίο ειδήσεων των οκτώμισι.

Ο κύριος Χρήστου άκουγε χωρίς ενδιαφέρον. Ξεφύλλιζε την οικονομική εφημερίδα του περιμένοντας να έρθει η σειρά των οικονομικών ειδήσεων στο τέλος του δελτίου.

.................

Η ηρεμία όμως που επικρατούσε στο λίβινγκ ρουμ του κυρίου Χρήστου εκείνο το βράδυ δεν θα κρατούσε πολύ.

Μια σκιά φάνηκε στην πόρτα του δωματίου ακριβώς πίσω από την πλάτη του.

Η σκιά προχώρησε προσεκτικά κι αθόρυβα μέχρι την πολυθρόνα κι ο κύριος Χρήστου αισθάνθηκε την κρύα κάνη ενός όπλου να αγγίζει το δεξιό του κρόταφο.

Πάγωσε, γύρισε αργά το βλέμμα κι είδε δίπλα του τον εισβολέα.

Μια ψηλόλιγνη σιλουέτα με κουκούλα και γάντια στεκόταν πίσω του και τον απειλούσε.

Ο κύριος Χρήστου έμεινε ακίνητος και το βλέμμα του έτρεξε γρήγορα ερευνώντας το χώρο κι αναζητώντας κάτι για να αμυνθεί αλλά ο νεοφερμένος μ’ ένα κούνημα του κεφαλιού τον αποθάρρυνε και μ’ ένα νεύμα με το χέρι που κρατούσε το όπλο του έδειξε πως δεν έπρεπε να κινηθεί.

..............

-Τόση ώρα προσπαθείς να κερδίσεις χρόνο, επέμεινε ο Άρης.

-Και εσύ τόση ώρα προσπαθείς να με κάνεις να σε παρακαλέσω. Προσπαθείς να αποδείξεις πως είμαι ένα βρωμερό σκουλήκι που του αξίζει ο θάνατος που εσύ αποφάσισες να αποδώσεις, απάντησε ο κύριος Χρήστου

-Ακόμη κι αν πεθάνεις με αξιοπρέπεια δεν αλλάζει τίποτα. Η ζωή σου δεν ήταν ανάλογη, επέμεινε ο Άρης

-Η αξιοπρέπεια την ύστατη στιγμή είναι η καλύτερη απόδειξη, είναι η σφραγίδα που βεβαιώνει πως προηγήθηκε μια ζωή περήφανη, διόλου μίζερη, μια καλή ζωή, είπε αποφασιστικά ο άλλος.

-Όχι, μη παριστάνεις τον ήρωα, αντέτεινε ο Άρης. Είσαι υποταγμένος στο σύστημα, έχεις δώσει γη και ύδωρ για να πάρεις όσα πήρες. Δεν είσαι περήφανος, δεν είσαι ήρωας. Φίλησες κατουρημένες ποδιές, έγλυψες, δωροδόκησες. Δεν είσαι τίποτα.

-Εσύ που δεν προσπάθησες για τίποτα πέρα από τα βιβλία σου και που κατόρθωσες να μάθεις μόνο μια θεωρία που ίσως αύριο αποδειχτεί λάθος, τι είσαι; Ρώτησε περιφρονητικά ο κύριος Χρήστου

-Η θεωρία είναι σωστή, είπε με σιγουριά ο Άρης.

-Στην εφαρμογή δεν ξέρω πως θα πάει, συνέχισε ο κύριος Χρήστου.

-Προσπαθείς να δικαιολογήσεις τις επιλογές σου. Δεν γίνεται. Ο δρόμος σου είναι ξεκάθαρα λάθος, επέμεινε ο Άρης.

-Όπως και ο δικός σου, αντέτεινε ο κύριος Χρήστου. Αδιέξοδος. Βλέπεις ανατροπή χωρίς να έχεις πρόταση για αντικατάσταση.

Η κουβέντα είχε ανάψει. Αν κάποιος άκουγε μόνο χωρίς να βλέπει τη σκηνή θα νόμιζε πως γινόταν μια φιλική θεωρητική συζήτηση μεταξύ φίλων.

-Αυτές τις απόψεις τις έχω ξανακούσει και δεν πρόκειται να καθίσω να τις συζητήσω μαζί σου. Δεν θα σε πείσω αλλά αυτό δεν με απασχολεί. Μου φτάνει που ξέρω ότι είναι σωστές. Αν θες, καλύτερες από αυτό που εσύ έχεις να προτείνεις με τη στάση σου, είπε ο Άρης

..................

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με την παράκληση-προϋπόθεση να αναφέρεται η πηγή