ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ και TV

Είναι η τηλεόραση παράγοντας παχυσαρκίας;

Τι άλλο θα μπορούσε να είναι όταν ο τηλεθεατής παραμένει καθηλωμένος σε μια πολυθρόνα, χωρίς να κινείται και συνήθως δίπλα του βρίσκεται ένα μπουκάλι μπύρα κι ένα δισκάκι με ξηρούς καρπούς ή άλλα snacks!

Και βέβαια η τηλεόραση είναι παράγοντας παχυσαρκίας.

Για του λόγου το αληθές, ιδού τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών:

«Μετρήσαμε τη σχέση ανάμεσα στο χρόνο τηλεθέασης και τη παχυσαρκία σε 4.771 ενήλικες γυναίκες. Αφού υπολογίσαμε την ηλικία, την εκπαίδευση, το κάπνισμα, το χρόνο εργασίας και τις ώρες άσκησης, οι γυναίκες που ανέφεραν ότι παρακολουθούσαν τρεις με τέσσερις ώρες την ημέρα τηλεόραση παρουσίαζαν περίπου διπλάσια τάση παχυσαρκίας (βάρος σώματος μεγαλύτερο από 30% του φυσιολογικού).» (Larry A. Tucker, PhD; Marilyn Bagwell, RN, PhD S, Television Viewing and Obesity in Adult Females, American Journal of Public Health, July 1991, Vol. 81, No.7)

               «Τα ευρήματα έρευνας που έγινε σε 6.138 εργαζόμενους ενήλικους άνδρες, καταδεικνύουν ότι η διάρκεια της καθημερινής παρακολούθησης τηλεόρασης είναι ισχυρά σχετιζόμενη με τη παχυσαρκία και την υπερβολική παχυσαρκία (super-obesity) στους ενήλικους άνδρες, όπως και στα παιδιά.               Αφού υπολογίσαμε τους παράγοντες ηλικία, κάπνισμα, διάρκεια ωρών εργασίας, φυσική κατάσταση και αναφερόμενες ώρες εβδομαδιαίας άσκησης, καταλήξαμε ότι τα άτομα που παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερες από τρεις ώρες την ημέρα έχουν διπλάσια τάση παχυσαρκίας από εκείνα που παρακολουθούν λιγότερο από μια ώρα την ημέρα. Ο σχετικός κίνδυνος για όσους παρακολουθούν από μια μέχρι δυο ώρες είναι αναλογικά 1.60» (Larry A. Tucker, PhD; Glenn M. Friedman, MD, Television Viewing and Obesity in Adult Males American Journal of Public Health, Volume 79, No. 4, 1989.)

               «Στην έρευνά μας καταγράψαμε, σύμφωνα με τις αναφορές των ιδίων των τηλεθεατών, ότι η πολύωρη τηλεοπτική παρακολούθηση σχετίζεται με παχυσαρκία, περιορισμό της φυσικής άσκησης, αρνητικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά και κάπνισμα». (Stephen Sidney, MD; Barbara Sternfield, PhD; William L. Haskell, PhD; David R. Jacobs, Jr., PhD; Margaret A. Chesney, PhD; Stephen B. Hulley, MDL. S, Television Viewing and Cardiovascular Risk Factors in Young Adults: The CARDIA Study, Elsevier Science Inc., 1996.)

               «Η καθιστική ζωή λόγω της τηλεόρασης και της χρήσης υπολογιστών, αποτελεί ένα σοβαρό παράγοντα κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου. Οι γονείς και οι επιστήμονες πρέπει να ενθαρρύνουν τους εφήβους να αποφεύγουν τη καθιστική ζωή και να ασχολούνται με φυσικές δραστηριότητες Τα παιδιά που παρακολουθούν πολύ τηλεόραση γίνονται απρόθυμα και δεν συμμετέχουν σε φυσικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα να γίνονται παχύσαρκα. Ακόμη, η συχνή έκθεση στα εμπορικά προγράμματα που αφορούν σε τρόφιμα είναι δυνατόν να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες με αποτέλεσμα τη περαιτέρω ώθησή τους στη παχυσαρκία.

Σε έρευνα (μέρος μεγάλης έρευνας του National Health and Nutrition Examination Survey III) που έγινε από το 1988 έως το 1994 σε 4063 παιδιά ηλικίας από 8 μέχρι 16 ετών σημειώθηκαν τα εξής: Αγόρια και κορίτσια που παρακολουθούσαν καθημερινά περισσότερες από 4 ώρες τηλεόραση παρουσίαζαν αυξημένο σωματικό λίπος και αυξημένο σωματικό βάρος, από εκείνα που παρακολουθούσαν λιγότερο από 2 ώρες. Τα παιδιά που παρακολουθούν φανατικά τηλεόραση δεν είναι δραστήρια και ενεργητικά.» (Ross E. Andersen, PhD; Carlos J. Crespo, DrPH, MS; Susan J. Bartlett, PhD; Lawrence J. Cheskin, MD; Michael Pratt, MD, MPH, Relationship of Physical Activity and Television Watching with Body Weight and Level of Fatness Among Children  From the Journal of the American Medical Association, Vol. 279, No. 12, March 1998. )

               Κάτι ακόμη σχετικά με τη παχυσαρκία.

               Οι τηλεοπτικές διαφημίσεις για τρόφιμα είναι ένα επίσης σοβαρό ζήτημα.

               Συνήθως παρουσιάζουν προϊόντα χαμηλής ποιότητας κι αποδεικνύονται αποτελεσματικές κυρίως στα παιδία. Τα προϊόντα αυτά είναι κυρίως ζαχαρώδη και με πολλά λιπαρά.

               «Τα τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα ζάχαρης είναι τα συνηθέστερα ζητούμενα και αγοραζόμενα επειδή (τα παιδιά) τα βλέπουν στην τηλεόραση, ..ακολουθούμενα από εκείνα με υψηλά λιπαρά και τα υπερβολικά αλμυρά.. Οι Αμερικανοί ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια και υποφέρουν τρομακτικά εξ αιτίας της δίαιτας που κάνουν για να χάσουν βάρος .. ακόμη οι βιομηχανία τροφίμων ξοδεύει δισεκατομμύρια δολάρια διαφημίζοντας την ανθυγιεινή δίαιτά της στους μικρούς και περισσότερο ευάλωτους καταναλωτές.               Η κατανόηση της επίδρασης της τηλεόρασης στη δίαιτα των παιδιών και τη φυσική τους δραστηριότητα είναι σημαντική προκειμένου να αναπτυχθούν στρατηγικές που θα προλάβουν τη παχυσαρκία και τη καθιστική ζωή». (Howard L. Taras, MD; James F. Sallis, PhD; Thomas L. Patterson, PhD; Philip R. Nader, MD; Julie A. Nelson, BS, Television's Influence on Children's Diet and Physical Activity Developmental and Behavioral Pediatrics, Vol. 10.)

                «Παχυντικές τροφές και αδύνατα σώματα. Τα ΜΜΕ προβάλουν υπερβολικά ανθυγιεινές τροφές ενώ την ίδια στιγμή λένε στο κόσμο ότι πρέπει να αδυνατίσει και να χάσει βάρος. Παράλληλα η πολύωρη παρακολούθηση τηλεόρασης αφαιρεί χρόνο από άλλες φυσικές δραστηριότητες. Μια έρευνα έδειξε ότι κορίτσια όλων των ηλικιών ανησυχούν ιδιαίτερα για το βάρος τους. Πολλά από αυτά αρχίζουν δίαιτες από πολύ μικρή ηλικία. Η τηλεόραση προβάλει μια καθόλου ρεαλιστική εικόνα για το πως πρέπει να είναι οι άνθρωποι. Συχνά το λεπτό και άψογης εμφάνισης πρόσωπο της οθόνης και των εντύπων είναι αποτέλεσμα σύνθεσης διάφορων σωμάτων!. Αυτά τα «πρόσωπα» είναι δημιουργήματα τεχνικών των computer graphics και γενικότερα της τεχνολογίας» (Understanding the Impact of Media on Children and Teens, American Academy of Pediatrics)

               Η αποτελεσματικότητα των διαφημίσεων σχετικά με την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών παρουσιάζεται ανάγλυφη σε σχετική έρευνα του ΙΝ.ΚΑ που αναφέρει ότι, «κατά 965% αυξήθηκε την τελευταία 15ετία η συμμετοχή του ‘έτοιμου φαγητού’ στη διατροφή του μέσου Έλληνα. Παράλληλα, από το 1993 μέχρι σήμερα, η κατανάλωση τροφίμων του είδους ‘απογειώθηκε’ κατά 231%». Όπως επισημαίνεται στην έρευνα, «οι κακές διατροφικές συνήθειες κερδίζουν έδαφος κυρίως μεταξύ των παιδιών.»