Ο εφιάλτης έφτασε νωρίς                             σελίδα 4

Πρέπει να απελευθερωθούν οι αγορές από τις κρατικές επιλογές  και τους τοπικούς νόμους.

Πρέπει τα κράτη να συνταχθούν σε ομάδες με κοινούς νόμους και με ανοικτά σύνορα για τα προϊόντα και τα κεφάλαια.

Πρέπει οι νόμοι να αναδιανείμουν τον πλούτο σε βάρος των πολλών και αυτό πρέπει να γίνει με την μικρότερη δυνατή αντίδραση. Γι’ αυτό πρέπει να έρθουν στην εξουσία κόμματα με σοσιαλδημοκρατικά προσωπεία που θα ελέγχουν τα συνδικάτα και θα περιορίζουν τις αντιδράσεις. Αυτές οι κυβερνήσεις πρέπει να ασκούν πολιτικές ελεύθερης αγοράς και γι’ αυτό θα πρέπει να έχουν άλλοθι για τις επιλογές τους. Αυτό το άλλοθι δεν θα είναι άλλο από τις αποφάσεις των κοινών οργάνων των ομάδων κρατών που διαρκώς θα βάζουν άπιαστους στόχους και θα ζητούν διαρκή λιτότητα στο όνομα μιας ανάπτυξης που τελικά θα έρθει αλλά τους καρπούς της θα τους γευθούν λίγοι και πάντως όχι αυτοί που θα τους παράγουν και θα τους πληρώσουν.

Πρέπει ένα μέρος του πληθυσμού να δυστυχεί και αυτό να αποτελεί φόβητρο για τους υπόλοιπους ώστε να μην υπάρχει όρεξη για αντίδραση αλλά και φόβος για χειρότερες εξελίξεις σε ατομικό επίπεδο. Έτσι

πρέπει το ποσοστό ανεργίας να διατηρηθεί ψηλό και ακόμη ένα μεγάλο ποσοστό, τουλάχιστον το 1/4 του πληθυσμού πρέπει να υποφέρει και να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Πρέπει οι κυβερνήσεις να αισθάνονται διαρκώς ότι τα περιθώρια αντιρρήσεων που έχουν είναι μηδαμινά και γι’ αυτό απειλές και ένοπλες συγκρούσεις μικρής διάρκειας σε τοπικό επίπεδο είναι αναγκαίες. Γι΄ αυτό συνοριακές διαφορές και προβλήματα μεταξύ γειτονικών κρατών πρέπει να ενθαρρύνονται.

Πρέπει ο φόβος να κυριαρχεί. Οι εγκληματικές ενέργειες πρέπει να αυξηθούν ώστε η ασυδοσία στην επιβολή της τάξης να είναι κατοχυρωμένη.

Πρέπει τρομοκρατικές ενέργειες να δημιουργούν κλίμα αβεβαιότητας αλλά και αποστροφή του κόσμου προς την ιδέα κάθε αντίστασης.

Πρέπει να τονωθεί το θρησκευτικό αίσθημα. Έτσι ο υπερφυσικός φόβος θα κρατά χαμηλά το φρόνημα και θα διευκολύνει την εγκατάσταση και του φυσικού φόβου, δηλαδή την αποδοχή της εξουσίας.

Η εξουσία οφείλει να ασκείται προς διαφύλαξη των συμφερόντων των κατεχόντων και σε βάρος όσων προσπαθούν να ανατρέψουν αυτή την τάξη.

γύρισε σελίδα >>