ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ

«Μαρία, σ’ αγαπώ» έγραφε το μήνυμα στο μπουκάλι.

Ποιος εσύ και για ποια Μαρία δεν είχε σημασία.

Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα το διάβαζε.

Το μπουκάλι θα κατέληγε στη χωματερή μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια όταν θα περνούσε το σκάφος απορρύπανσης.

Όπως όλα τα μπουκάλια με  μηνύματα, στην πραγματικότητα είχαν μόνο αποστολέα, δεν είχαν παραλήπτη.

Έτσι κι αυτό, δεν ήταν παρά μια ακόμη ουτοπική απόπειρα διαφυγής από την πραγματικότητα.

Κι εσύ Μαρία, δεν θα μάθεις ποτέ πως κάποιος σ’ αγαπούσε.

Όχι πως έχει και πολύ σημασία, αφού δεν είχε το θάρρος να έρθει να στο πει αυτοπροσώπως.