|
|
|
Θεόδωρος Ν. Καστρινός 13 Μαρτίου 2000
Σιωπή
αφελή που νόμιζες πως θα επιβίωνες χωρίς
να υποταχτείς.
Σιωπή
ηλίθιε που πίστεψες πως τα προσόντα σου
και τα διπλώματά σου είναι αρκετά για να
διεκδικήσεις οτιδήποτε.
Καλά
που ζεις;
Τόσα
χρόνια κι ακόμη δεν έχεις καταλάβει πως
το μοναδικό προσόν στις μέρες μας είναι
ο δικός μας λόγος;
Δεν
κατάλαβες πως ο μόνος τρόπος να μη σου
παίρνουν τη θέση κάποιοι άλλοι, είναι να
το ζητήσουμε εμείς;
Τι
σημασία έχει αν οι άλλοι δεν έχουν τα
δικά σου προσόντα. Αφού είπαμε, το μόνο
προσόν είναι ο δικός μας λόγος.
Πάρ’
το απόφαση, θα υποταχτείς.
Θα
μας ζητήσεις, θα παρακαλέσεις, θα γίνεις
ρεντίκολο για να κάνεις τη δουλειά σου.
Θα
γίνεις μέρος του δικού μας κόσμου.
Δε
μας πειράζει καθόλου που θεωρείς το
κόσμο μας ανάξιο και ανήθικο.
Δε
μας ενδιαφέρει καθόλου που οι άξιοι
χάνονται και στη θέση τους επιπλέουν οι
φελλοί.
Δε
μας ενδιαφέρει καθόλου η ανατροπή της
αξιοκρατίας και οι παρενέργειες στο
κοινωνικό γίγνεσθαι.
Εκείνο
που μας ενδιαφέρει είναι η δύναμή μας.
Εκείνο
που μας ενδιαφέρει είναι να μας
αναγνωρίσεις ως το μοναδικό προσόν.
Ως
το μοναδικό τρόπο να λύσεις το πρόβλημά
σου.
Δεν
έχει σημασία αν αυτό που ζητάς το
δικαιούσαι.
Ασφαλώς
πρέπει να σου αποστερήσουμε κάτι που
δικαιούσαι διαφορετικά δε θα είχε νόημα.
Έτσι
θα το καταλάβεις. Έτσι θα νοιώσεις τη
δύναμή μας.
Έτσι
θα καταλάβεις πως αν δε μπεις στο κόσμο
μας, θα συνεχίσεις να βλέπεις άλλους να
σε προσπερνάνε και να σε παραγκωνίζουνε
ακριβώς επειδή εκείνοι ανήκουν στο δικό
μας κόσμο.
Την
ώρα που εσύ θα περιμένεις υπομονετικά
στην ουρά τη σειρά σου, ο δικός μας θα
περνά από το πλάι και θα κάνει τη δουλειά
του.
Την
ώρα που εσύ θα δουλεύεις για να
αποκτήσεις γνώση και προσόντα, ο άλλος
θα κολλάει αφίσες με τα μούτρα μας στους
δρόμους και ύστερα θα σου παίρνει τη
θέση.
Την
ώρα που ο δικός μας θα σβήνει τις κλήσεις
της τροχαίας, εσύ θα περιμένεις στο
ταμείο για να πληρώσεις.
Την
ώρα που εσύ θα υπηρετείς τη θητεία σου σε
αντιτορπιλικό, ο δικός μας θα είναι
ξαπλωμένος σε κάποιο γραφείο του
επιτελείου.
Την
ώρα που εσένα θα σε κυνηγά η εφορία, ο
δικός μας θα πίνει καφέ στο γραφείο του
εφόρου.
Την
ώρα που εσύ θα αναρωτιέσαι γιατί δε σε
φτάνουν τα λεφτά, ο δικός μας θα
παραγγέλνει καινούργιο αυτοκίνητο.
Την
ώρα που η τράπεζα θα σου βγάζει το σπίτι
στο σφυρί, ο δικός μας θα υπογράφει τα
νέα δάνεια του.
Έτσι
είναι ηλίθιε, θέλεις δε θέλεις θα
σκύψεις.
Θα
υποταχτείς και θα μας παρακαλέσεις.
Είμαστε
η μόνη λύση.
Τον
αλλάξαμε το κόσμο χωρίς να το καταλάβεις.
Τώρα
ζεις στο δικό μας κόσμο.
Ναι,
ανόητε, σ’ αυτό το κόσμο που δε σου κάνει.
Ναι,
στο κόσμο της απαξίας, της ξεφτίλας, της
λοβιτούρας, της αναξιοκρατίας, της
εξυπηρέτησης των ημετέρων και της
επικράτησης των φελλών.
Κατάλαβέ
το και προσαρμόσου.
Προσκύνα.
Προσκύνα,
αλλιώς άντε ψόφα.
|
